Kırklareli’nde Kaybolmaya Yüz Tutmuş Bir Meslek - Çömlekçilik

332 Zekeriya KURTULMUŞ T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı kı, çentik gibi kap yüzeyinde çizerek ya da sürterek iz bırakan bezeme teknikleri ile daha ender olarak kabartma ve açkı bezeme almıştır. Neolitik dönemin sonlarına doğru, derin olarak kazın- mış bezeklerin içinin beyaz renkli macun ile doldurulduğu görülür. Kırklareli Aşağı Pınar en eski kültür katlarında kaplar genellikle ‘S’ kıvrımlı kenarları olan küçük çömlek, kupa, ya da çan biçimli dip üzerinde yükselen derin kupa biçimindedirler. Bunların yanı sıra tabak, çukur kâse gibi geniş ağızlı kaplar da oldukça yaygındır. Daha sonraki kültür katlarında dar ve uzun boyunlu, dikey kulplu testi, çömlek türü kapların sayısı artar. Genellikle kapların karın dönüşleri daha keskindir. Dolayısı ile Kırklareli Aşağıpınar’da kapları, depolama kapları, yemek pişirme kapları, su taşıma kapları, sıvı bulundurma kapları, fermantasyon/içki hazırlama kapları, beğeni kapları gibi farklı gruplara ayırabiliriz. Kırklareli Aşağıpınar’da kil, kap-kacak yapımının yanı sıra küçük heykelciklerin, kült eş- yalarının yapımında da yoğun olarak kullanılmıştır. Kült kapları genellikle yüksek ayaklı, kutu biçimindedirler, çok ender olarak insan ya da hayvan biçimli olanları da vardır. Fark- lı özelliklerdeki killerden bilezik, boncuk, kaşık, spatül gibi aletler, sapan tanesi gibi silah da yapılmıştır. Ancak kilin en yaygın kullanımı ev duvarları, tabanlarının sıvan- ması, saz ve hasır kapların yüzeylerinin kaplanarak ambar özelliği kazanmaları gibi uygulamalar olmuştur. Kırklareli Aşağıpınar yerleşiminin sona ermesinden sonra da, Balkanların