Ordu İli Ve Yöresinde Sona Ermekte Olan Meslekler Ve Bu Mesleklerin Gelecek Nesillere Aktarılması Sorunu

383 Ordu İli ve Yöresinde Sona Ermekte Olan Meslekler ve Bu Mesleklerin Gelecek Nesillere Aktarılması Sorunu Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Çalışmaları 1.5. Fırıncılık Tarih boyunca insanlığın en önemli besin maddesi olan ekmeği üretme işinin adı fırıncı- lıktır. İlk mucidi tartışmalıdır. Çok yakın zamana kadar şehir merkezlerinde ve nüfusu kısmen yüksek yerleşim yerlerinde pek çok aile geçimini bu işten karşılamaktaydı. Yakın zamanlarda bu meslek de teknolojiye yenik düşmüştür. Bununla birlikte fırıncılar teknolojik yenilikleri geleneksel alışkanlıklarla, damak tadına ve sağlığa uygun harmanlayarak sofralarımıza sunmaya devam etmektedir. Fakat geleneksel fırıncılık tarihe karışmak üzeredir. 1.6. Hızarcılık Ağacı; ev yapımında ve diğer günlük işlerde daha kullanışlı hale getirme mesleğinin adı, hızarcılıktır. Kesilen ağaçlar baltayla dört bir yanı yonularak tomruk haline getirilir. Arazinin uy- gun bir yerine derme çatma bir tezgâh yapılır. Tomruk üzerinde hızarın geçeceği yerler çeşitli yöntemlerle işaretlenir 20 . Sonra da yapılan tezgâhta, hazırlanan kereste kol gücüyle tahta haline getirilir. İki hızarcı, yine başka bir ustanın ürettiği hızarla, birisi altta diğeri üstte, hızarın dişlerini aşağıya doğru çekerek ağacı böler. Hızarcılar gün boyu bir yukarı bir aşağı çekerek keresteyi tahtaya çevirirler. Elektriğin her yerleşim yerine ulaşması ve teknolojinin gelişmesi ile atölyeler kurulmuş ve bu meslek tamamen tarihe kavuşmuştur. 1.7. Kalaycılık Bakırcılığın yan sanatı olarak da bilinmektedir. Fakat bu sanatı bakırcılıktan ayrı yürüten ustalar da mevcuttur. Ordu ili ve çevresinde bakırcılık kadar yaygın bir diğer meslek grubu da kalaycılıktır. Kalaylanacak malzeme tuz ruhu ya da sabun sodasıyla temizlenir. Ateş yakılır. Ba- kır tava geldiğinde nişadır pamukla bakıra sürülür. Kalay bakırın parlatılması kullanılabilir hale gelmesi için önemlidir. Günlük hayatta bakırın kullanılması çok azalmıştır. Dolayısıyla kalaycılık mesleği de sayılı temsilcileri ile devam etmekle birlikte yakın zaman içerinde tarihe karışacak gibi görünmektedir. 1.8. Kaşıkçılık Yemek yenilen kaşıklar, aşçılıkta kullanılan kepçe ve benzer ürünleri üretmenin adı, ka- şıkçılıktır. Bu ürünler, 1950’li yıllara kadar kaşıkçılar tarafından ağaçtan üretilmekte idi. Genellikle şimşir ve kayın ağacı kullanılır. Ormandan sağlan şimşir ve kayın ağacı kaşıkçılar tarafından şekil verilerek kaşık, çatal, yemek maşası, kepçe vb. haline getirilir. Bu meslek de teknoloji kurbanı olmuş ve tarihe karışmak üzereye gelmiştir. 1.9. Kilimcilik Yünden, günlük hayatta veya süs için kullanılan düz dokuma, yaygılar, cecim ve bezayağı gibi dokumaları üretme işinin adı kilimciliktir. Üretilen kilimler bölgede genel olarak Çepni / Çepnü kilimi olarak bilinmektedir. 20 Tahtayı düzgün kesmek için önce kütüğe çilpi / çirpi atılır. Kütük boyunda bir ip, aşu çamuruyla kırmızı renge boyanır. Bu ip kütüğün iki başına getirilir ve gergince tutulur. Sonra hafiften kaldırılıp bırakılır. İpteki kırmızı boya kütüğe düzgün bir iz bırakır. Hızarcılar kütüğü tahtaya çevirirken bu çizgiyi takip ederler.