Tatar Geleneklerinde Havlu, Peşkir, Silgi

472 Seydi YÜZGÜL T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı bu yolla Şanlıurfa’daki işçi ve ustalarla anlaşabildikleri görülmüştür. Taş yonuşunda kullanılan aletler: Tarak, külünk, testere, gönye, düz keski, kavisli keski, törpüler, zımparalar. Tek: Kapı, pencere üstlerinde yer alan lentoya verilen isim. Zeviye veya müsafat: İki yüzü de görünen taş duvar. Nahit: Tek tarafı açıkta kalan kesme taş. Atebe: Yuvarlak, işlemeli veya düz kapı-pencere lentosu. Kelp: Taş duvarda kapı veya pencere takılacak kısımdaki dişe verilen isim. Külünk, yonacak, tarak: Taş yonmak, taş yüzünü düzeltmek vb. amaçlarla kullanılan çekiç benzeri alet. Yaprak: Ocaktaki taşları kesmek, birbirinden ayırmak için kullanılan metal parçalar. Kehil: Derz, iki taş arasındaki ara. Raspa: Yüzeyi tarakla temizleme. Rek: Duvarın doldurulan arka bölümü. Destur: İki pencere arasındaki düz taş kısım, “T” yi oluşturan kısmın tamamına denir. Kantarma: Tonozlarda yük taşıyıcı kemer. Kantara: Kemer. Şed: Taşta açık açılı köşe kenarı. Hal: Taşta kapalı açılı köşe kenarı. Mülevves: Taşın yüzeyinin bozuk olması, kullanılamaz oluşu. Kab: Tonoz.