Türkçenin Tarihi Gelişimi

12 Eckmann’a göre Orta Asya edebî Türk dili şu devirlere ayrılır: 1. Karahanlıca veya Hakaniye Türkçesi (11.-13. yüzyıllar); 2. Harezm Türkçesi (14. yy.); 3. Çağatayca (15. yy.-20. yy. başlangıcı) Eckmann Çağataycayı da kendi içinde üçe ayırır: 1. Klasik Öncesi Devir 2. Klasik Devir 3. Klasik Sonrası Devir Bu yazı dilinin en büyük ismi Nevai’dir. Onun dışında Gedai, Şeybani, Babür Şah ve Hüseyin Baykara, Şiban Han gibi isimler de dönemin önemli isimleri arasındadırlar. Kaynak (Source): Akar, Ali, Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., İstanbul 2006 Demir, Nurettin, Yılmaz, Emine, Türk Dili El Kitabı, Grafiker Yay., Ankara 2003 Ercilasun, Ahmet B., “Tarihten Geleceğe Türk Dili”, Türk Dili, 569, Mayıs 1999, s. 355- 362. Ercilasun, Ahmet B., Başlangıçtan Yürminci Yüzyıla Türk Dili Tarihi , Akçağ Yay., Ankara 2004. Gabain, A. Von, Eski Türkçenin Grameri, Çev. Mehmet AKALIN, TDK Yay., Ankara 1995. Gülensoy, Tuncer , Türkçe El Kitabı , Akçağ Yay., Ankara 2000. Orkun, Hüseyin Namık , Eski Türk Yazıtları , TDK Yay., Ankara 1987. Özönder-Barutçu, F. Sema, “Türk Dilinin Yapısı ve Tarihî Dönemleri”, 24 Ekim 2001, Bilim, Kültür ve Edebiyat Dili Olarak Türkçe Semineri, Hacettepe Üni. , Ankara 2001 . Özönder-Barutçu, F. Sema, Eski Türklerde Dil ve Edebiyat , Türkler, Yeni Türkiye Yay., C. 3, 485-501, Ankara 2002. Róna-Tas, A., An Introduction to Turkology, Szeged, Studia Uralo-Altaica 33, 1991. Tekin, Talat, Ölmez, Mehmet, Türk Dilleri, Simurg Yay., İstanbul 1999. Haklar (Rights): (Telif ve kullanım hakları ile ilgili bilgiler.) 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu uyarınca hazırlanan tüm içeriğin her türlü ortamda umuma arz yetkisi sınırsız süreyle Kültür Turizm Bakanlığına devredilmiştir. Bakanlık sonraki zamanlarda hazırlanan içerikle ilgili düzeltme, ekleme, silme veya yayından kaldırma hakkına sahiptir. Kaynağı Hazırlayan/ Emeği Geçen Konu Editörü Proje Yöneticisi Prof. Dr. Ahmet MERMER/ Yrd. Doç. Dr. Feyzi ERSOY Prof. Dr. Ahmet MERMER Prof. Dr. H. Hale KÜNÜÇEN