Aşık Tarzı Şiir Geleneğinde Tecnis

314 Prof. Dr. Metin ÖZARSLAN - Hüseyin ALDEMİR T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı bir söz sanatı olarak ele alınan ve halk edebiyatında daha çok mani türünde yaygınlaştığı görülen cinasın, âşıklar tarafından da zaman zaman şiirin dış yapısına yönelik hüner sergilemede bir araç olarak tercih edildiği söylenebilir. Bu yönüyle tecnisin klasik edebiyatla âşık edebiyatı arasındaki ortak noktalardan biri olduğu da ifade edilebilir. KAYNAKLAR • ARAS, Enver (1996), “Azerbaycan Âşık Havaları”, Millî Folklor , Kış 10, 40: 31-40. • BİLGEGİL, Kaya (1989), Edebiyat Bilgi ve Teorileri , 2. Baskı, İstanbul: Enderun Kitabevi. • CUNBUR, Müjgân (1974), “Folklor Araştırmalarında Cönklerin Yeri”, I. Uluslararası Türk Folkloru Semine- ri Bildirileri , Ankara: Başbakanlık Basımevi, s. 69-73. • DİLÇİN, Cem (2016), Örneklerle Türk Şiir Bilgisi , 11. Baskı, Ankara: TDK Yayınları. • DİZDAROĞLU, Hikmet (1968), “Halk Şiirinde Türler, Türk Dili Dergisi Türk Halk Edebiyatı Özel Sayısı , 19 (207), s. 186-297. • ELÇİN, Şükrü (1988), “Cönkler ve Mecmualar Üzerine”, Halk Edebiyatı Araştırmaları , Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. • ELİAÇIK, Muhittin, (2013), “Bazı Belagat Kitaplarında Tecnîs Hakkında Bir Araştırma”, Dede Korkut , 2, 4, s. 75-86. • HEKİMOV, Mürsel, (1987), Aşıg Şe‘rinin Növleri , Bakı: Yazıçı. • GÖKYAY, O. Şaik (1984), “Cönkler Üzerine”, Folklor ve Etnografya Araştırmaları , İstanbul: Anadolu Sanat Yayınları, s. 107-173. • GÜNAY, Umay (2011), Türkiye’de Âşık Tarzı Şiir Geleneği ve Rüya Motifi , 6. Baskı, Ankara: Akçağ Yayınları. • İLAYDIN, Hikmet (1997), Türk Edebiyatında Nazım , 6. Baskı, Ankara: Akçağ Yayınları. • KARAALİOĞLU, Seyit Kemal (1966), Türk Şiir Sanatı , 2. Baskı, İstanbul: İnkılap ve Aka Kitabevleri. • KAYA, Doğan (2010), Ansiklopedik Türk Halk Edebiyatı Terimleri Sözlüğü , 2. Baskı, Ankara: Akçağ Yayınları. • KÖPRÜLÜ, M. Fuad (2012), Edebiyat Araştırmaları 1 , 5. Baskı, Ankara: Akçağ Yayınları. • KÜLEKÇİ, Numan (2013), Edebî Sanatlar , 6. Baskı, Ankara: Akçağ Yayınları. • OĞUZ, Öcal (1994), “Azerbaycan Âşık Edebiyatında Tür ve Şekil”, Millî Folklor , Bahar 21, s. 25-31. • ONAY, Ahmet Talat (2012), Türk Halk Şiirinde Şekil ve Türler (Haz. Cemal Kurnaz), Ankara: Kurgan-Ede- biyat Yayınları. • ÖZSOY, Bekir Sami (2011), Örnekleriyle Türk Şiiri , 2. Baskı, Ankara: Akçağ Yayınları. • URAZ, Murat (1977), “Cönkler ve Sefineler”, Türk Folklor Araştırmaları, 27(337), s. 8057-8059. • ÜLKÜTAŞIR, M. Şakir (1967), “Halk Edebiyatı Araştırmalarında Cönklerin Değeri”, Türk Kültürü, 5(60), s. 905-907.