Çuvaş Halk Kültüründe Nime (İmece) Geleneği ve Nime Türküleri

125 Çuvaş Halk Kültüründe Nime (İmece) Geleneği ve Nime Türküleri Türk Halk Edebiyatı 22 25 Sad savĭnat’ sar kayĭk sassipe, Bahçe sevinir sarı asma kuşu sesiyle, Ep savĭnap nimene kilnipe. Ben sevinirim nimeye gelmemle. Ep plmestp nimn kalama, Ben bilmiyorum ne söyleyeyim, Şuhĭşlatĭp prle purĭnma. Düşünüyorum birlikte yaşamayı. Vĭl ta yulat’, tĭvan, ku ta yulat’. O da kalır, akraba, bu da kalır. Hıtsa purĭnnipe mn pulat’? Katılaşıp yaşayıp geriye ne kalır? Tavtapuah ula ksrene Teşekkür ala kısrağa Ula tiha tusa panĭşĭn. Ala tay verdiği için. Tavtapuah Vaa piççene Teşekkür Vaşşa amcaya Nime tusa nimene çnnişn. Nime yapıp çağırdığı için. Ula ksre tata ta tiha tutĭr, Ala kısrak yine yapsın, Külse üremeşkn ut pultĭr. Koşup gezmeye at olur. Vaa piççe tata nime tutĭr, Vaşşa amca yine nime yapsın, lemeşkn pire te yıhĭrtĭr. İçmek için bizi çağırsın. 25  Çuvaş Cumhuriyetinin Paltiyel köyünde E. Osmanova’dan R.P. Savelyeva derlemiştir.