Çuvaş Halk Kültüründe Nime (İmece) Geleneği ve Nime Türküleri

111 Çuvaş Halk Kültüründe Nime (İmece) Geleneği ve Nime Türküleri Türk Halk Edebiyatı Aşağıda verdiğimiz türküde de bunu daha açık görebilmekteyiz. оrtri vırnĭ оkipa Yaz ekinini biçme paramızla Iraş vırsan uy sarĭ. Çavdar biçsen tarla sarı. Uy sarĭşĭn yuşmermr Tarlanın sarılığına gelmedik Epr оkişĭn kiltmr. Biz para için geldik. rtme tusan uy hоra, Nadasa bıraksan tarla kara Iraş vırsan uy sarĭ. Çavdar biçsen tarla sarı. Uy sarĭşĭn kilmermr, Tarlanın sarılığına gelmedik, Epr оkaşĭn kiltmr. Biz para için geldik. Nimeye davet dışında nime sırasında da türküler söylenmektedir. Kamisene hıva - kaakan uk, Halıları koyuyorlar geçen yok, İy-yay-yu! kaakan uk; Ay ay ay! geçen yok; At’ĭr hamĭr tıtsa ta kaar-i? Haydi biz tutup geçelim mi? Tırrisene vıra - yurlakan uk, Ekinleri biçiyorlar, türkü söyleyen yok, İy-yay-yu! - yurlakan uk; Ay ay ay! türkü söyleyen yok; At’ĭr hamĭr yurlasa vırar-i? Haydi biz türkü söyleyelim mi? Aslati te avĭtat’, im iet, Gök gürlüyor, şimşek çakıyor, İy-yay-yu! im iet, Ay ay ay! şimşek çakıyor, Aslatin şur laşisem kenet. Göğün kır atı kişniyor. Tavrĭnas vĭhĭtra tavrĭnmasan, Dönecek zaman dönmezsen, İy-yay-yu! tavrĭnmasan Ay ay ay! dönmezsen Pirn atte-anne te illenet. Anne babamız kızar. Pçk e te pahça, yeşl suhan, Ancak küçük bahçe, yeşil soğan, İy-yay-yu! yeşl suhan Ay ay ay! yeşil soğan İleml() ikken yeşl te vĭhĭtra. Güzelmiş de yeşil zamanda. ineeh te pvm, hura kuĭm, Narin boyun, kara gözüm, İy-yay-yu! hura kuĭm Ay ay ay! kara gözüm İleml() ikken amrĭk ta vĭhĭtra. Güzelmiş genç zamanda.