Gevaş'a bağlı Pullupınar Köyü'nde bulunan yatırda, Pir Yusuf'a ait olduğu söylenen bir mezar ve mezarın hemen yanında kırk basamakla inilen bir mağara vardır. Mağarada bir kaynak bulunmaktadır. Kaynağın suyunun, Pir Yusuf'un kerameti ile bütün hastalıklara şifa olduğuna inanılmaktadır. Pir Yusuf, kalp gözü açık, kendi halinde bir kişidir.

Pir Yusuf, köylüsü Hacı Zübeyt'in ziyaretine gider. Ancak Hacı Zübeyt, hacca gitmiştir. Yusuf'u çok seven Hacı Zübeyt'in hanımı, yemeğin hazır olduğunu söyleyerek O'nu misafir eder. Yusuf, yemeğini yerken, Hacı Zübeyt'in hanımının derin bir iç çektiğini, kendi kendine bir şeyler söylendiğini fark eder. Pir Yusuf: “Ana ne oldu, neden iç çektin?” der.Hacı Zübeyt’in hanımı: “Oğlum, Hacı bu yemeği çok severdi, keşke burada olsaydı da yeseydi” der. Bu söz üzerine lokmalar Pir Yusuf'un boğazında düğümlenir. Yemeği bitirmeden kalkar. Hanım'a: “Ana, bir tabağa koy, götürüp vereyim” der.

Kadın, Pîr Yusuf'un söylediklerine bir anlam veremese de, bir kaba yemek doldurup Yusuf'a verir. Yusuf, yemek dolu tabağı aldığı gibi ortadan kaybolur; bir iki dakika sonra geri döner. Sofraya oturup yemeğini tamamlar. Hacdan dönen Hacı Zübeyt, hanımına: “Yusuf'la gönderdiğin yemek çok güzel olmuştu, eline sağlık”  der.Herkes çok şaşırır. Böylece Yusuf'un sıradan biri olmayıp, ermiş bir kişi olduğu anlaşılır. O günden sonra Yusuf'un adı Pir Yusuf olur.

Kaynak: Van Kültür ve Turizm Envanteri III, Halk Kültürü I, Sayfa: 145