Bağlama Anadolu insanının kültürel birikimini, duygularını, düşüncelerini, yalın ve çarpıcı yönleri ile bünyesinde taşıyan, temel bir halk sazıdır. Kökleri tarihin derinliklerine kadar uzanan ve binlerce yıllık bir oluşum süreci bu saz, en önemli değişimini ve gelişimini çok çeşitli, bir o kadar da zengin kültürlerin iç içe yoğrulduğu Anadolu’da sağlamıştır. Uluslararası çalgı sınıflandırma sistemine göre bağlama “uzun lutlar” (long - luthes) sınıfına girmektedir. Yapı olarak, sap boyuna göre daha küçük bir gövdeden oluşan bu tip çalgıların oldukça uzun bir geçmişi bulunmaktadır. Bu geçmiş içinde başlıca Anadolu, Ortadoğu ve Asya kaynakları öne çıkmaktadır.

Bağlama benzeri çalgıların Anadolu’da bulunan en eskisi ise, M.Ö 1680-1375 tarihlerinde Eski Hitit Dönemine aittir. Geç Hitit Dönemi'ne ait çeşitli kabartma taş levhalar üzerinde bu tip çalgılara rastlanmıştır. Anadolu’da bağlama ailesi çalgıların olağanüstü bir çeşitlilik sunması ve hemen her yörede kullanılması, çalgının “yerli”liği adına önemlidir. Anadolu’nun her yöresinde olmakla birlikte, özellikle Ankara’da sayıları oldukça çok olan bağlama yapım ustaları bulunmaktadır. Ulusal kültür değerleri çerçevesinde kaynağını halk kültüründen alan bu unsurun, özel eğitim programları içinde yer alarak gerekli destek sağlanması, gelecek nesillere aktarım ve sürdürülebilirlik açısından oldukça önemlidir.

Kaynak: Ankara İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. (2014)