Yöre halkının fiziksel çevreyi algılamalarının folklorik anlamdaki ürünlerinden olan bilmeceler, özellikle kırsal kesimde bir eğlence ve eğitim aracı olarak varlıklarını sürdürmektedir. Bilmecelerdeki bir diğer özellik de bölgeye özgü sözcük ve ağız özelliklerini bünyelerinde bulundurmasıdır. Bu bilmecelerden birkaçı şöyledir:

• Ahi gelür vahi gelür (Adamlar)
• Muz meydanı gelür (İskemle)
• Düz meydanı gelür (Sofra bezi)
• Guyruklu durnalar gelür (Gaşuk)
• Çukur şadurvan gelür (Çorba)
• Bohçacu çengü gelür (Dolma)
• Sakallı kız gelür (Tel kadayıf)
• Tosyalı Memed Ağa gelür (pirinç pilavı)
• Dışı gön gibi içi gan gibi (Karpuz)
• Gad gad emme börek değül / Yenür emme datlu değil (Soğan)
• Gad gad gadayıf Kadı kızı pek zayıf Vallaha zayıf billaha zayıf Bi gözü var, bi gözü yok ((İğne)
• Dam ardına saç kodum / Geleni gideni aç godum (Oruç)
• Garanlık yerde cim-cort (Damla)
• Gaftanı gara Gömleği saru İçinde bi gocagaru (Kestane) 

Kaynak: Çankırı İl Yıllığı (1999), Çankırı Valiliği Yayınları