Daha ziyade köy düğünlerinde para karşılığı belli yerlerden getirtilen (abdal) tabir edilen sanatçı grubu ile kadın kıyafetine girip, zil takarak göbek atan ve karşılıklı figürler çizen insanların oyunudur. Bu oyunu oynayanlara da köçek denir. Bu oyun, düğün, nişan, gına (Kına) gecesi, zamak ve oturak alemlerinde oynanan oyunlardır. Yörenin sazları (saz, cümbüş, ud, kaşık, dümbelek, maşa, def, güğüm vb.) Türkü ile ritmin uyumu, kaşıkla figürün birleşimi demektir. Bu kaşık oyunlarında figürler kadın ve erkeğe göre, zaman zaman yöre ve ortama göre değişebilir.

Örneğin; Eski düğünlerde; kadınlar ayrı toplanır ve eğlenir, erkekler ayrı yerde toplanır ve eğlenirlerdi. Erkeklerin eğlenmesi zamak damı, hamam ve oturak alemi gibi yerlerde olur. Kadınların eğlencesi düğün damı, gına yakma yerlerinde olur. Bunların içerikleri de ayrı ayrıdır. Erkekler düğün günü öğleden sonra Güveybaşının davetiyle şehrin hamamına giderler. Orada mahalli çalgılar eşliğinde göbek taşına oturularak, rakı ikram edilir. Çalgılar çalar, bilinen oyunlar oynanır. Yıkanılır çıkılır. Ter atma yerinde çalgı ve içkiler devam eder. Ter atılır giyinilir. Hep birlikte Zamak Damına gelinir. İşte esas davet, ikram ve hizmet burada başlar. Zamanın en iyi meze yapan usta kadınları meze hazırlarlar. Tepsilere ve masalara sıralarlar. İçki şişeleri her tepsi ve masada yeteri kadar olur. Çalgılar ve çalgıcılar masası ayrı olur. Çalınır, söylenir, oynanır.

En çok oynananlar; - Yaban elleri - Şerif Hanım - Saffet Efendi - Kesik Çayır (İnce Çayır) - Karabiber - Konyalı - Süpürgesi Yoncadan - Kara Kara Kazanlar (Sıra Sıra Kazanlar) - Çek deveci develerin engine - Lamba da şişesiz yanmaz mı? - İlimon yar Amman