Yozgat, Sorgun ilçesi Dikir Boğazı'nın bir köyünde geçer. Köyün çevresi bağlık-bostanlık, toprakları verimli, hayvanları doğurgan, insanları cömerttir. Devlet, toprakları verimli, insanları çalışkan olan böyle bir köye bir kooperatif yaptırıp başına da bir memur gönderir. Kooperatifin açılışı ile köye bir canlılık gelir. Köyün kadınları, kızları gömleği ütülü ve kolalı kıravatlı birini ilk defa görür. Katibi çok beğenirler, kâtip, eli yüzü düzgün, yakışıklı birisidir. Üstelik de bekârdır. O dönemlerde devlet memurluğu itibarlıdır. Genç kızların hayali bir devlet memuru ile evlenmektir. Kâtip hanımı olmak da kolay değildir, aynı zamanda herkesin ulaşacağı bir makam da hiç değildir Kâtip hanımı olmak için güzellik olacak, akıl olacak, hepsinden önemlisi de talih olacak. Kâtip hanımı olunca bağ bahçe işi olmayacak, elbise temiz olacak, üst baş tezek kokmayacak. Elleri nasır bağlamayacak. Evi on dört numara gaz lambası aydınlatacak. Herkes ona imrenecek, üstelik isminin yanına hanım sıfatı gelecek. Ayşe Hanım, Elif Hanım....gibi.

Kâtip Musa maaşı, parası pulu olan birisidir. Köyün gençleri de onu kıskanır. Musa'nın daireye geliş ve gidişleri bir merasim haline gelir. Köyün bütün kızları kapı aralarından onu seyreder, onu görebilmek için çeşme başında biraz daha fazla bekler. Köyün ağasının da Şefika adında güzel mi güzel, yeni yetişip gelen bir kızı vardır. Köylü ona Şavga der. Şavga, ağa kızı olduğundan biraz da güzel olduğu için Musa'yı fazla önemsemez, onun da köyün öteki gençleri gibi olduğunu düşünür. Şavga, bir gün helkelerini alıp çeşmeye su doldurmaya gider. Helkelerini doldurup gelirken aniden Musa ile karşı karşıya gelir. Bir an bakışları karşılaşır, Şavga, biraz şaşırır, eli ayağı titrer, yüreğine ılık ılık bir şeylerin aktığını hisseder. Utancından yüzü kızarır. Onların birbirlerine âşık olduğuna kuşlar şahit olur.

Şavga ile karşılaşmasından sonra Musa'nın gözüne uyku girmez. Nereye gitse, ne yapsa hep aklında Şavga vardır. Hep onu düşünür, hep onun hayali ile yatar kalkar. İçinden hep Şavga'nın evinin çevresinde dolaşmak geçer. İki genç aşklarını açıklayacak yer ve zaman bulamazlar. Bir gün ay ışığının olmadığı zamanda dam ardında buluşurlar ve birbirlerine aşklarının yüceliğinden söz edip yemin ederler. Zamanla bu aşkı taşıyamaz olurlar. Kulaktan kulağa bu aşk duyulmaya başlar.

Musa köyün ileri gelenlerini Şavga'ya dünür gönderir.  Şavga'nın babası kızını kendisi gibi zengin birine vermek gücüne güç katmak istemektedir. Gelen dünürcüleri geri çevirir. Musa, bıkmadan usanmadan dünür göndermeye devam eder. Hiçbir aracı Şavga'nın babasını razı edemez. Sonunda ağa benim gurbete verecek kızım yok diyerek kestirip atar. Ağa, önceleri sevdiği Musa'dan nefret etmeye başlar. Musa'nın sülâlesi ve arkası yoktur. Ağa, Musa bana göre damat değil diye düşünür. Ağa, Musa'nın tayinini başka yere yaptırmak için uğraşır, çünkü kendi itibarının sarsıldığını sanıyormuş. Sonunda Musa'nın tayinini yaptırır.

Şavga, Musa'nın köyden temelli gideceğini duyunca yıkılır, dünyası kararır. Şavga, annesine, babasını razı ettirmek için yalvarır. Hatta kendini eğer bu iş olmazsa öldüreceğini söyler. Şavga'nın bu haline komşuları çok üzülür. Çünkü aşkın böylesine ilk defa şahit olmuşlardır. Şavga'nın ağzından dökülen mısralar okuma yazma bilenler tarafından not edilir. Musa, arkasından söylenen şiirleri, ağıtları duyar. Ama bu ağıtlar ve türküler, Dikir Boğazı'na sığmamış, nağme olup dillerden dökülmüş. Bu tarihten sonra her zaman Musa'nın türküsü çalınır söylenir olmuş.

Tamamının kırk dörtlük olduğu söylenen bu türkünün bazı dörtlükleri şöyledir: 

• Bal koydum bal tasına Havlunun ortasına Şavga kekil kestirmiş Musa'nın sevdasına
• Çift güvercin uçtu mu ? Gün avluya düştü mü ? Kurban olduğum Musa Gönlün benden geçti mi?
• Bahçeninizde gül var mı? Gül dibinde yol var mı? Musa'm bize gelirse Karyolada yer var mı?
• Bahçemizde gül de var Gül dibinde yolda var Musa'm bize gelirse Karyolada yer de var.
• Albar'ın mezerliği Top biter yüzelliği Yozgat valisinde yok Musa'nın güzelliği