Eski zamanların birinde bir hırsız yaşarmış. O kadar çok usta bir hırsızmış ki arkasında hiçbir iz bırakmaz, bu yüzden de yakalanmazmış. "Yakalanamayan hırsız beyden üstündür," derler ya, işte öyle gününü gün edip yaşıyormuş. Ancak bu hırsızın bir iyi bir yönü varmış. Ekinleri, ekili alanları asla çiğnemez, tarlaların sınırlarından yürür, bir ot veya bir yaprağı bile incitmek istemezmiş. Bazen bir ekin tarlasını çiğnememek için başka arazilerden gider ve saatlerce yol yürürmüş. “Bir sıçrarsın çekirge, iki sıçrarsın çekirge,” örneği, hırsız bir gün yakayı ele vermiş. O kadar çok suçu varmış ki, o zamanın mahkemesi asılmasına karar vermiş. Asılma günü gelmiş çatmış. Adamın boynuna ipi geçirip altından sehpayı çekmişler. Ancak adam bir türlü aşağı sarkmıyor havada öylece bekliyormuş. Görevliler hayret içinde kalmış. Belki sihirbazlık yapıyordur diyerek ipi boynundan çıkarıp sehpayı doğrultmuşlar. Tekrar ipi boynuna takarak adamı yeniden asmak istemişler. Ancak bir türlü adam aşağı sarkmıyormuş. Bu şekilde yapılan üç deneme de boşa gitmiş. Bu olaya çok şaşıran görevliler ile adam arasında şu konuşmalar geçmiş: - "Bu hal nedir ağa ? Seni bir türlü asamıyoruz ?" - "Bunu size söyleyemem." - "Söyle, söyle, zaten kurtuldun. Asıldığı halde her ne sebeple olursa olsun ölmeyen kişi, kanunen bir daha asılmaz. Biz görevimizi yaptık, şu işin sırrını bize açıkla.” Adam bir süre düşündükten sonra derin bir nefes alarak: - "Ben ömrümde hiç yeşil ekin çiğnemedim. Ekili tarlaları çiğnememek için hep uzak yolları seçtim. Biraz önce başıma gelen olay bu iyi alışkanlığımla ilgilidir. Siz beni ne zaman asmak istedinizse yerden yeşil bir ekin çıktı ve ayaklarımın altına kadar uzayarak bana destek oldu. Beni havada tutan kuvvet buydu." Demiş. Yeşile olan saygısı yüzünden, hırsız bu şekilde asılmaktan kurtulmuş ve kendisine bu fırsatı tanıyan Yüce Allah'a şükrederek hırsızlığı da bırakmış.

Kaynak: 2011 Yılı Sivas İl Kültür ve Turizm Envanteri, Sivas Valiliği Kültür ve Turizm Müdürlüğü, Sivas, 2011.