Türkler binlerce yıldır çeşitli ot ve ağaç yapraklarından kimi zaman sütle kimi zaman başka çeşniler de katarak ama özellikle suda kaynatarak elde ettikleri çayı içiyorlardı. Çay kültürünün ayrılmaz bir parçası haline dönüşen semaver ise 18. Yüzyıldan itibaren Urallar ve çevresinde görülmeye başlandı. Tula Bölgesinde ise geliştirildi. Adını Rusçada “kendi kendine” anlamına gelen “samo” ve “kaynamak” anlamına gelen “varit” sözcüklerinin bir araya gelmesiyle oluşturdu. Anadolu’ya göç eden Tatarlar sayesinde de özellikle Vezirköprü ve Havza civarında kendine yeni bir vatan edinmiş oldu. Vezirköprü'de semaverler yassı tip olarak yapılır. Yuvarlak tipli semaverler ise Rus tipi semaver olarak bilinir. Semavercilerin el işi ve göz nuruyla ince ince işlediği semaverler daha çok galvanizli sac, bakır ve pirinçten üretilmektedir. Vezirköprü Semaveri de 26.09.2017 tarihinde 299 sayılı kararla Mahreç türünde Coğrafi İşaret olarak tescillenmiştir.