• Yokluğun sancısı başlar yeniden
• Süsülü umutlarım soydu da gitti
• Bu son gidiş acele aniden
• Vadinde durmadı caydı da gitti
•  
• Serin sular söndürmezdi közümü
• Çatlak ayna güleç görmez yüzümü
• Taşa saldı giderayak sözünü
• Nazlı bir avaza uydu da gitti
•  
• Suyu fazla görürü oldu kurnalar(hayvanların su içtiği yalak)
• Hüzünü mesmetti çala zurnalar
• Vakit geldi katar tuttu turnalar
• Pembe hayellerden doydu da gitti
•  
• Hiçbir şeyi yarı koymazdı
• Her söylenen sözü sözden saymazdı
• Ne denilsealdırmazdı, duymazdı
• Hayali hasretten saydı da gitti
•  
• Temeli'yi gömdü de buğulu Cuma
• Yalnızlığı çiviledi yakama
• Bülbülü muradı gül le aman
• Yetimleri boynu bükük koydu da gitti.

(Yüksel Ülker,Merkez-Keçikaya köyü; Derleyen: Aysun Çobanoğlu) 

Kaynak: Gümüşhane,Halk Kültürü Alan Araştırmaları