Nişan gününde nişanlı kız sevdiği renkte bir tuvalet, erkek ise takım elbise veya pantolon, gömlek, kazak giyer. Düğünde ise güvey, berberde saç ve sakal tıraşını olmuş, gelin ise kuaförde saçını ve makyajını yaptırmıştır. Gelin, isterse başını türbanla örtmektedir.

Eskiden nişan ve düğünde gelin kıyafeti üç etek, şalvar, taş dondu, bindallıdan oluşur, gelinin başına "hotoz" denilen başlık giyilir, saçlar on iki adet örgülü, örgüler tellerle örülmüş ve uçlarına altınlar takılırdı. Bunların üzerine ise "al pullu" dedikleri al tülün üzerine pullarla ve simle işlemeli örtü ve duvak örtülürdü.

Kayınpeder, şalvar, cepken, gömlek ve ceket; kaynana, basmadan dikilmiş etek, üzerine hırka giyer önüne önlük takardı. Kaynananın kıyafetinde görüldüğü üzere önlük evli kadının sembolüdür. Günümüzde ise önlük sadece yaşlı kadınların bir kısmı tarafından iş yapılırken kullanılmaktadır. 

Güvey, pantolon, ceket, yelek, mintan giyer, ayağına yün çorap ve kundura giyerdi.

Sağdıç ise şalvar üzerine yakasız gömlek cepken ve ceket giyerdi.

Günümüzde gelin beyaz gelinliği giyer ve belinde kırmızı kuşak ve elinde de "al" denilen şaldan ve ipekliden kırmızı renkte kumaş parçası vardır. Nişanda olduğu gibi gelinin saçı ve makyajı yaptırılır. Güvey ise takım elbise giyer. Mavi gözlü insanlardan gelecek nazar tehlikesini önlemek amacıyla mavi boncuğun kullanılmasında olduğu gibi gelinin hayatında önemli bir safhaya geçiş yapıldığını simgeleyen "al" kırmızı kurdele ve kumaş, alkarısına karşı koruyucu bir tedbir olarak gelin giysilerinde yer almaktadır.

Kaynak: Isparta Kültür ve Turizm Envanteri (A. Kılıç, Koord.). (2011). Isparta: İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü.