Karabük’ün musiki folkloru bakımından en zengin kaynak ve dokümanlara sahip ilçesi Safranbolu’dur. Safranbolu’ya ait türküler, konu itibari ile şu başlıklardan oluşmaktadır.

• Muhabbet Havaları
• Düğün Havaları
• Oturak Havaları
• Esnaf Havaları
• Uzun Havalar (Bozlak-Mani)

Yöreye özgü türkülerden bazıları iseşunlardır;

• Aç Kapı Oyun Havası,
• Beyleraman
• Evlerine Varamadım Arımdan
• Kayadan İner Akrap
• Çadır Kurdum Eyri ovanın düzüne
• Selamda söylen Beybubama
• Daş Harmanın Yazısı
• Yeşil İpek Bükene
• Dürüyem
• Yaş Nane Kuru Nane
• Havaş Bülbül Olacak.

Safranbolu dışında türkü derlemesi açısından en zengin folklora sahip ilçelerimizden biri de Yenice’dir. Sadece çevre köylerde orak biçme esnasında kadınların uzun hava tarzında söylediği, yöreye özgü bir türkü vardır ki buna “Hoy” adı verilmektedir. Hoy, kadınlar tarafından imece halinde veya birlikte ekin biçilirken belirli bir usul ve düzene göre söylenir. Bir veya iki kadın tarafından okunmaya başlanan türkü diğer kadınlar tarafından da beraber ve koro halinde tekrar edilerek söylenir. Bu gelenek yörede “Hoy Söylemek” şeklinde dile getirilir.

Hoy Türküsü: Ekincüğüm döşek gibi Ne duruyon eşek gibi Oracığım kesmez oldu Bileceğim tu itmaz oldu Kalmadı gidiyor ekincüğüm baştan başa Yeni camii direk ister Söylemeye yürek ister Benim karnım toktur ama Arkadaşlar börek ister Kalmadı gidiyor ekincüğüm baştan başa Buğdaylarım ola gelmiş Tarlalara dola gelmiş Ekincüğüm orak ister Arkadaşlar börek ister Kalmadı gidiyor ekincüğüm baştan başa Bir taş attım ala kaza Vardı tuttu yavru kaza Haydi gidelim kara taşa Benim gönlüm sarı kıza Kalmadı gidiyor ekincüğüm baştan başa Ben giderim öte başa Gelmez misin beri başa Ben atlarım baştan başa Gelmez misin beri başa Kalmadı gidiyor ekincüğüm baştan başa