Nevruz bir erkekmiş ve sevgilisi güle âşıkmış. Her bahar gelişinde kayaların üzerinde çiçek açar, gülün yollarını beklermiş. Ne yazık ki gül bir türlü gelmediği gibi güneş de onu yavaş yavaş kavurmaya başlarmış. Durumu gittikçe kötüleşen Nevruz adeta inlercesine şöyle seslenirmiş: -“Güüül ! Güüül ! Gül ! Bak sarardım, soluyorum nerdesin?”

Gül Nevruzun bütün bu inlemelerini duyar, ancak henüz yaz gelip açılamadığı için ona bir türlü cevap veremezmiş. Nevruz her bahar çiçeklerini açıp olanca güzelliğiyle süslenerek sevgilisi gülün yollarını beklermiş. Ancak farklı zamanlarda açıldıkları için bir türlü buluşamazlarmış. Baharın başında Nevruz çiçeklerinin solmasına yakın bütün derelerden ve kayalıklardan aynı ses yükselirmiş: - “Güüül ! Güüül ! Gül ! Sarardım soluyorum nerdesin?”

Kaynak: 2011 Yılı Sivas İl Kültür ve Turizm Envanteri, Sivas Valiliği Kültür ve Turizm Müdürlüğü, Sivas, 2011.