ESKİ GÖĞÜS HASTANESİ(ÇEVRE KÜLTÜR SANATEVİ) - Sivas
Kimlik
| Adı |
ESKİ GÖĞÜS HASTANESİ(ÇEVRE KÜLTÜR SANATEVİ) |
| Envanter No |
--- |
| Harita No |
20 MI |
| Mah. Köy - Mevkii |
Bezirci Mahallesi |
| Adres |
Bezirci Mahallesi SİVAS |
| Pafta |
13 |
| Ada |
84 |
| Parsel |
4 |
Koruma Durumu
| Koruma Derecesi - Anıtsal |
2 |
| Koruma Derecesi - Çevresel |
|
| Koruma Derecesi - Aykırı |
|
| Bugünkü Sahibi |
|
| Bakımından Sorumlu Olması Gereken Kuruluş |
Sivas İl Özel İdaresi |
Diğer Özellikler
| Yaptıran |
--- |
| Yapım Tarihi |
---- |
| Yapan |
---- |
| Kültür Dönemi |
Osmanlı |
| Kitabe |
--- |
| Vakfiye |
--- |
| Genel Tanım |
Zemin kat ve birinci kat duvarları tamamen kesme taş örgülüdür. Sonradan yapılan üçüncü ve köşk odalarının bulunduğu katlar ise ahşap araları taş dolgudur. |
Kullanım Durumu
| Koruma Durumu |
A |
| Taşıyıcı Yapı |
A |
| Üst Yapı |
A |
| Dış Yapı |
A |
| Süsleme Elemanları |
A |
| Rutubet |
B |
Ayrıntılı Tanımı
| Yapılan Onarımlar |
1982 ve 2003 yıllarında restore edilmiştir. İl Özel İdaresi tarafından yaptırılan son onarımda ahşap kısımlar, elektrik-ısıtma tesisatı ve çatı yenilenmiştir. |
| Ayrıntılı Tanımı |
Sivas il merkezi, Bezirci Mahallesi’ndedir. Üç katlı olan binanın dört ana yönde köşk odaları bulunan bölümü sonradan (1930-35 yıllarında) yapılmıştır. 1. Dünya Savaşı’ndan önce de mevcut olan yapı Fransız Hastanesi olarak kullanılmıştır. 1920 yılında Memleket Hastanesi, Cumhuriyetin ilanından sonra da (1925’te) Numune Hastanesi olarak görevini sürdürmüştür.
Bugünkü Numune Hastanesi yapılınca Verem Hastanesine dönüştürülmüştür ve 1976 yılına kadar Göğüs Hastanesi olarak kullanılmıştır. 1976 yılından 2003 yılına kadar İl Sağlık Müdürlüğü hizmet binası olarak kullanılan bina 2003 yılında restore edilerek Çevre Kültür ve Sanat Evine dönüştürülmüştür.
Zemin kat ve birinci kat duvarları tamamen kesme taş örgülüdür. Sonradan yapılan üçüncü ve köşk odalarının bulunduğu katlar ise ahşap araları taş dolgudur.
Yapıya batı yönündeki ahşap kanatlı, basık kemerli ve kesme taş söveli bir kapıdan girilmektedir. Girişin tam karşısındaki mekân dışa doğru uzatılıp üç köşeli olarak düzenlenmiştir. Bu büyük salonun ortasında üzeri sıvalı iki dikme ile taşıyıcılık görevi verilmiştir. Giriş kapısı ile bu büyük salon arasında kuzey-güney yönünde uzanan büyükçe bir koridor bulunmaktadır. Salonun yanındaki odalar bu koridora açılmaktadır. Plan tertibi ile ilginç olan yapının bu düzeni ikinci katta da devam eder. Ancak süsleme yönünden ağırlık ikinci kata verilmiştir.
Zemin kat çift taraflı ahşap merdivenlerle ikinci kata açılmakta olup zemin kattaki yerleşim durumu bu katta da aynen devam etmektedir. Ancak salon diye tabir ettiğimiz bölümün tavanı ve taşıyıcı iki dikmenin başlıkları alçı malzeme ile geometrik panolar içinde bitkisel motiflerle tezyin edilmiştir. Ayrıca koridora açılan odaların tavanları ahşaptır. Bu odalardan güneybatı köşedeki oda ile karşısındaki odanın tavanı ahşap olup Sivas’ta yaygın olan ve sivil mimaride de çok rastlanan daire biçimli göbeğe sahip süslü tavanlara sahiptirler.
Üçüncü katın planı değişikliğe uğratılarak sadece üç köşe halinde dışa çıkıntı yapan salon bu katta kesilmiştir. Köşk odalarının bulunduğu katta oda sayısı dörttür. Dört ana yönde birer köşk odası bulunmakta olup üzerleri kırma çatılı ve saçla kaplıdır. Üçgen alınlıklı olan köşk odalarının tümü cephelerde iki basık kemerli pencerelerle aydınlanmaktadır.
|
| Su |
VAR |
| Elektrik |
VAR |
| Isıtma |
VAR |
| Orjinal Kullanım |
Okul |
| Bugünkü Kullanımı |
|
| Önerilen Kullanım |
|
| Tescil Kararı |
22.07.1983-A-4468 |
| Yayın Dizini |
Başel, Fahreddin, Sivas Bülteni, Kâmil Kitab ve Basımevi Sivas 1935, s. 150. |
| Ekler |
--- |
| Revizyon |
----- |
Görüntülenme Sayısı :
885
Eklenme Tarihi :
27 Şubat 2013 Çarşamba
Güncellenme Tarihi :
27 Şubat 2013 Çarşamba