Yörede 40-50 yıl önce kamyon makaslarından bıçak yapılırdı. Şimdi ise hazır getirilen çelik malzemeden bıçak yapılmaktadır. İstenilen ebattaki çelikler körüğün korladığı ateşte iyice dövülerek istenilen şekle sokulur. Ağız inceliği sağlanan çelik keskin hale getirilmek üzere çarka verilir. İncelip tefsiye işi biten çeliğe su, yağ ile birlikte verilir. Çelik çok sertleşirse suyu yeniden alınır. Bıçak ustalığındaki maharet çeliğe su vermekte bulunur. Bıçak için yapılacak olan saplar ya ağaçtan (gürgen, ceviz) veya keçi, manda boynuzundan yapılır. Boynuz da ateşte ısıtılarak örs ve çekiçle bıçak sapı haline getirilip ve daha sonra bu sap cila ile parlatılarak çelikle birleştirilir ve bıçak tamamlanmış olur.

Böyle bir bıçağın kullanım ömrü yaklaşık 20-25 yıldır. Kamyon makaslarından yapılan çelik bıçak paslanır cinstendir. Tamamına yakını saf çeliktir ve yerli malıdır. Özel olarak yapılan bu bıçakların fiyatı yüksektir. Genellikle kurban kesiminde kullanılır. Ağız kısmı dönme yapmaz ve demiri bile kesecek güçtedir. Temiz bir şekilde kullanıldığında otuz seneye yakın ömrü vardır.

Kaynak Kişi: Yozgat, Merkez, Soner NURDOĞDU, 45.