­
Namık İsmail
(1890 - 1935)
 
Hamidiye Mektebi’nde Viçen Arslanyan’ın öğrencisi olan Namık İsmail, Saint Benoit ve Galatasaray Sultanisi’nde okudu. Şevket Dağ’dan özel resim dersleri aldı. Bakalorya sınavını kazanamayınca 1911’de Paris’e gitti. Julian Akademisi’ne ve Fernand Cormon Atölyesi’ne devam eden Namık İsmail, hocalarından çok Barbizon Okulu’ndan ve İzlenimcilik’ten etkilendi. 1914’te yurda dönen sanatçı, Şişli’de kurulan atölyede çalıştı ve savaş konulu resimler yaptı. 1917’de Galatasaraylılar Yurdu’nda açılan Savaş Resimleri ve Diğerleri sergisinin düzenlenmesinde çalışan ressam, Hilal-i Ahmer madalyası aldı.
 
Vatan Emrinde
 
Viyana’da açılan sergilere katıldı. Celal Esad Arseven’le Berlin’e giderek iki yıl kaldı. Lovis Corinth ve Max Liebarman atölyelerinde çalıştı.
 
{BENZERICERIK="Türk Ressamlar"}
 
1919’da resim öğretmenliğine başlayan Namık İsmail, bir yıl İtalya’da kaldı. Dönüşünde İleri gazetesinde ressam ve yazı işleri müdürü olarak çalıştı. 1921’de Sanayi-i Nefise Mektebi müdür yardımcılığı görevine atandı. İbrahim Çallı’nın ardından Namık İsmail de 20 Temmuz 1923’te açılan Galatasaray Sergisi’nde Üryan’ını sergiledi.
 
1928’de Maarif Umum Müfettişliği göreviyle incelemelerde bulunmak üzere bir kez daha Paris’e giden ressam, dönüşünde Güzel Sanatlar Akademisi’ne müdür olarak atandı ve resim atölyesi öğretmenliği yaptı.
 
Mehtapta Cami
 
Yapıtlarında izlenimci, dışavurumcu, klasik etkileri konuya göre kullanan sanatçı, figüratif büyük kompozisyonlar yaptı. Resimlerindeki II. Meşrutiyet’in kendine güvenen, entelektüel güçlü kadınlarının yerini 1930’larda Anadolu kadını aldı. Cumhuriyet ideolojisini görselleştiren konular yaptı. Köylü, çiftçi resimleri gerçekleştirdi, sanatın toplumun hizmetinde olması düşüncesini benimsedi. Portrecilikteki ustalığı ile de tanınan Namık İsmail, resimlerinde kullandığı kültürel birikimi ve geleneği temsil eden aksesuar ve ayrıntılarda Osman Hamdi’ye benzer bir tutum içinde oldu.
 
Son Mermi
 
1914 İzlenimci kuşağı arasında özgün bir yer edinen Namık İsmail’in izlenimci yanı daha çok manzaralarda ortaya çıktı. Vatan Emrinde, Son Mermi resimleri onun Şişli Atölyesi’nin savaş konulu hamasi yaklaşımını, Mehtapta Cami, ışık ve soğuk renklerle gecenin ve mehtabın ruhunu veren romantik/izlenimci yanını gösteren resimlerdir.
 
Kaynak:  Ankara Resim ve Heykel Müzesi / Editör Zeynep Yasa-Yaman, Fotoğraflar: Sıtkı Fırat, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı, 2012