Tüm ailenin katıldığı bir oyundur. Yılbaşı gününün sabahı suyun uyuduğuna kim erken gidip güğümü doldurursa altın akacağına inanılır. Sabah namazını kıldıktan sonra güğümünü alan köylüler bir birleriyle yarışırcasına çeşmeye koşarlar. İlk suyun bolluk bereket getirileceği düşünülür. Güğüm bismillah denilerek suyun altına konup doldurduktan sonra eve ve ahıra bu sudan serpilir. O suyla puğaca yoğrulur. Yeni yılda ilk gelen kişinin ayağının uğusuz gelmemsi için eve kuzu getirilir. Yeni yılın ilk gününde anne, akşam yemeğinde yiyecekleri poğaça hamuru içine gizlice küçük bir madeni para, birer adet de buğday, arpa, ceviz içi mısır ve nohut daneleri katar, iyice karıştırılır. Bunlarada öküz, inek gibi isimler verilir. Kişi sayısına göre poğaca parçalara bölünür. Bir tabağa pekmez konur. Üzerine eritilmiş tereyağı dökülür. Poğaça pekmeze bandırılarak yenir.

Sofraya oturulduğunda para kime rast gelirse, onun ilerde çok zengin olacağı, buğday tanesine rastgelenin o yıl rızkının bol olacağı, arpaya rastgelenin uzun gezilere çıkacağı gibi bir piyango oynadıklarını açıklar. Herkes yemeğini merak içinde yemeğe başlar. Kendilerine bir veya birkaç nesnenin rast geldiği çocukların neşesi ve sevinci tarif edilemez. Ama kendilerine hiçbir şey rast gelmeyen çocuklar ise üzülmeye başlarlar. Her şeye çare bulan anne buna da çare bulur: Birkaç saat sonra soba üstünde mısır patlatacağını, patlayan mısırlar kime taraf giderse onun da aynı şansa sahip olacağını söyler. Mısır patlatma sırasında sobanın çevresinde oturan çocukların tamamı şanslı hale gelir. Herkes mutlu olarak yataklarına girerler ve olay arkadaşlar arasında uzun süre konuşulur.