Anadolu coğrafyasının hemen her yerinde rastlanan törensel bir yemektir. Özellikle Batı Anadolu ve İzmir için düğünlerin olmazsa olmazıdır. Farklı bölgelerde yapımı farklılıklar göstermekle birlikte temel olarak buğday ve etten (kırmızı ya da beyaz et) oluşan geleneksel bir yemektir. Düğünden bir gün önce ıslatılan buğday ve hazırlanan etler, düğün günü sabahtan ayrı kazanlarda kaynatılmaya başlanır. Kaynatılan buğdaylar ve etler büyük kazanlar içinde birleştirilip tekrar kaynatılır. Pişirme işlemi tamamlanınca özel olarak hazırlanmış tokmaklar yardımıyla kazanın kenarına vurarak etle buğdayın iyice erimesi sağlanır. Bu işleme keşkek dövmek denir. Bazı yörelerde keşkek dövülürken davulla zurna bu görsel şölene eşlik eder. Geleneksel olarak düğün aşçıları ve düğün evinin yakınları tarafından imece usulü ile yapılan ve yorucu bir iş olan keşkek dövme işlemi sonucu etler ve buğday eriyerek özleşir ve pelte kıvamına gelir. Keşkek ne kadar uzun süre ve kuvvetle dövülürse o kadar iyi olduğu söylenir. Günümüzde keşkek dövmek için tasarlanmış bazı araç gereçler olmasına karşın geleneksel yöntemlerle dövülen keşkek her zaman daha makbul sayılır. Bu yüzden köylerde genellikle geleneksel olarak tokmaklarla dövülmeye devam etmektedir. Yine yöreye göre değişmekle birlikte kırmızı biber, salça ve tereyağdan oluşan bir sosla servis yapılır. Düğün yemeği olarak genellikle yanında salçalı nohut yemeği, pirinç ya da bulgur pilavı, ayran ya da hoşaf ile servis yapılır.

Kaynak: İzmir İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü'nün mutfak kültürü konulu alan araştırmalarından derlenmiştir.